Με Μέλι & Νερό

Όταν το δήθεν φυσικό τρώει τη σκόνη του γνήσιου

Να δω τι άλλο θα σκαρφιστούν να μας ταΐσουν και να μας ποτίσουν προκειμένου να "αξιοποιήσουν" εμπορικά τα απόβλητα της βιομηχανίας τροφίμων - που πάει να πει, να βγάλουν κι απ' τη μύγα ξύγκι (ίσως και κυριολεκτικά, έτσι όπως πάει το πράγμα). Ο λόγος για τις διαφημίσεις προϊόντων με βάση το "φυσικό" κολλαγόνο και υαλουρονικό οξύ, οι οποίες τον τελευταίο καιρό έχουν κατακλύσει τα έντυπα και οπτικοακουστικά μέσα ενημέρωσης, υποσχόμενες λίγο πολύ θαύματα: θα ξανανιώσουμε, λέει, θα γιατρευτούμε απ' όλες τις αρρώστιες, θα αυξηθούν οι λειτουργίες μας στο έπακρο και ποιος μας πιάνει. Που μακάρι δηλαδή να ήταν έτσι - μακάρι η παντοτινή νιότη και υγεία να χωρούσαν σ' ένα πλαστικό μπουκάλι και να αγοράζονταν με 40-50 ευρώ απ' το φαρμακείο της γειτονιάς μας.

Δυστυχώς, το γνωστό λαϊκό απόφθεγμα για τα κεράσια και το καλάθι είναι από κείνα που ποτέ δεν πέφτουν έξω. Δεν διαθέτω βέβαια τις απαραίτητες επιστημονικές γνώσεις ώστε να καταρρίψω από περιωπής τους ισχυρισμούς του ανωτέρω marketing, έχω όμως τη στοιχειώδη ικανότητα, ως νοήμον ον, να επεξεργάζομαι λογικά ό,τι ακούω και διαβάζω. Και στη συγκεκριμένη περίπτωση, υποπτεύομαι ότι πρόκειται για άλλη μια αρκετά καλοστημένη κομπίνα με προκάλυμμα ψευδοεπιστήμης - ήτοι, ενός συνονθυλεύματος πραγματικών και επίπλαστων δεδομένων, διατυπωμένου με τρόπο που να εντυπωσιάζει τους αμαθείς και να ελκύει και να πείθει τους ημιμαθείς. Διότι δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει κανείς να εμπιστευτεί ένα καταπότι τίγκα στη σουκραλόζη και τα τεχνητά βελτιωτικά και συντηρητικά, ενώ μπορεί ωραιότατα να φάει π.χ. μια μπριζόλα ή ακόμα καλύτερα, μια σούπα από βραστό κόκαλο βοδινού - κατεξοχήν πηγή καθαρού, πραγματικά φυσικού κολλαγόνου και υαλουρονικού οξέος. Σε τι ακριβώς υπερτερεί η βιομηχανικά επεξεργασμένη "πόσιμη" μορφή των δυο αυτών ουσιών απέναντι στην πρωτογενή, ανόθευτη και αναλλοίωτη από χημικά φαγώσιμη;

Αν πιστέψουμε τους κατά καιρούς "Μεσσίες" που κόπτονται για την καλή μας υγεία, ο οργανισμός μας είναι εξ ορισμού ελαττωματικός και ανήμπορος να αντεπεξέλθει σε οτιδήποτε χωρίς τη συνδρομή κάποιου μαγικού μαντζουνιού: με δυο λόγια, γεννιόμαστε καταδικασμένοι να αρρωστήσουμε και να κακογεράσουμε οπωσδήποτε, ανεξάρτητα από κληρονομικότητα και συνθήκες ζωής (τώρα το πώς στην ευχή κατάφερε η ανθρωπότητα να επιβιώσει τόσες χιλιετίες νικώντας κάθε λογής αντιξοότητες, δεν φαίνεται να τους απασχολεί ιδιαίτερα). Αλλά το επιχειρηματικό δαιμόνιο των πωλητών ευζωίας ανά την υφήλιο και τους αιώνες πατάει εκεί ακριβώς - στην αδυναμία του περισσότερου κόσμου να τοποθετήσει μια ιδέα σε ένα ευρύτερο πλαίσιο μεθοδολογίας και στρατηγικής και να την αντιμετωπίσει με ψυχραιμία, χωρίς συναισθηματισμό. Και φυσικά, στην αρχετυπική αποστροφή και το φόβο του ανθρώπου για την υλική φθορά και το θάνατο.

Η φύση μας παρέχει απλόχερα ό,τι έχουμε ανάγκη για να ζούμε, πρώτα απ' όλα και στη συνέχεια, για να ζούμε καλά. Δεν υπάρχει ο παραμικρός λόγος να καταξοδευόμαστε για σκευάσματα αδιευκρίνιστης προέλευσης και σύστασης και αναπόδεικτης αποτελεσματικότητας, όταν μάλιστα έχουμε στη διάθεσή μας, μέσα στην ίδια μας την κουζίνα, ένα ολόκληρο δοκιμασμένο "οπλοστάσιο" από βότανα, μπαχαρικά και ένα σωρό άλλα υλικά - με τα οποία όμως έχουμε... παραγνωριστεί και τα θεωρούμε δεδομένα, παραβλέποντας τις πολύτιμες θρεπτικές, τονωτικές ή χαλαρωτικές και συχνά ιαματικές τους ιδιότητες.

Ένα ζεστό αρωματικό ρόφημα με μέλι, πιπερόριζα και λεμόνι, ας πούμε, είναι ό,τι πρέπει για να ξεκινήσουμε την ημέρα μας με καλή διάθεση και πνευματική διαύγεια. Ως και οι... καφεϊνομανείς (καλή ώρα) μπορούν εύκολα να το εντάξουν στο καθημερινό πρωινό τους τελετουργικό.

Για κάθε άτομο, θα χρειαστούμε:

• 1-2 κουταλάκια του γλυκού μέλι.
• 1 πρέζα πιπερόριζα σε σκόνη.
• 2-3 κουταλιές της σούπας φρεσκοστυμμένο χυμό λεμονιού.
• 1-2 ξυλάκια κανέλα.
• 1 φλιτζάνι του τσαγιού νερό.
• 2-3 φυλλαράκια φρέσκο βασιλικό, δυόσμο ή μέντα (προαιρετικά).

Βράζουμε το νερό μαζί με τα ξυλάκια κανέλας. Στο μεταξύ, έχουμε βάλει το μέλι, το χυμό λεμονιού και τη σκόνη πιπερόριζας σε φλιτζάνι του τσαγιού ή πυρίμαχο γυάλινο ποτήρι και τα έχουμε ανακατέψει ελαφρά. Μόλις το νερό είναι έτοιμο, αφαιρούμε την κανέλα και το ρίχνουμε καυτό στο φλιτζάνι. Ανακατεύουμε καλά ώσπου να διαλυθεί το μέλι και προσθέτουμε αν θέλουμε τα φυλλαράκια βασιλικού, δυόσμου ή μέντας. Αφήνουμε να περάσουν 2-3 λεπτά πριν το πιούμε. Μετά την κατανάλωσή του, δεν τρώμε ούτε πίνουμε τίποτ' άλλο εκτός από νερό για μισή ώρα τουλάχιστον, έτσι ώστε οι αναζωογονητικές ουσίες που περιέχει να δράσουν πιο αποτελεσματικά.

Με μια ελαφριά μετατροπή, η συνταγή αυτή είναι επίσης κατάλληλη για το βράδυ πριν τον ύπνο. Απλώς παραλείπουμε τη διεγερτική πιπερόριζα και αντικαθιστούμε τα φυλλαράκια βασιλικού, δυόσμου ή μέντας με κατευναστικό μελισσόχορτο ή δίκταμο. Προσθέτοντας ένα σφηνάκι κονιάκ ή ουίσκι, θα ενισχύσουμε τις θερμαντικές ιδιότητες του ροφήματος και θα το μετατρέψουμε σε θαυμάσιο ανακουφιστικό για τον πονεμένο λαιμό.

Και στις δυο παραπάνω εκδοχές, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε οποιοδήποτε άλλο εσπεριδοειδές στη θέση του λεμονιού (ακόμα και νεράντζι ή grapefruit, αν δεν μας ενοχλεί η πικρή γεύση), όπως και να αντικαταστήσουμε την κανέλα με γαρίφαλο, μοσχοκάρυδο ή μπαχάρι.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Οι ποσότητες των υλικών είναι ενδεικτικές. Ωστόσο, καλό είναι να αποφεύγουμε τις υπερβολές γιατί τα συστατικά της συνταγής στις προτεινόμενες δόσεις είναι ήδη πολύ δραστικά.