Το αιματηρό υστερόγραφο μιας μυθιστορηματικής ζωής
Όποιος αφήνει τον πλανερό τούτο κόσμο γίνεται χαρτί ή μέταλλο - ανάλογα με το βαθμό διασημότητας. Σκέψη που έκανα παρακολουθώντας για νιοστή φορά, με κομμένη την ανάσα όπως κάθε φορά (και όχι μόνο χάρη στη συγκλονιστική ομορφιά και τις ανυπέρβλητες ερμηνείες του Peter O'Toole και του Omar Sharif) τον πάντοτε απαράκαμπτο, ανεπανάληπτο Lawrence της Αραβίας. Το μαρτύριο της παρεξηγημένης ιδιοφυΐας, η άπατρις μοναξιά του απρόθυμου ήρωα μέσα στην απεραντοσύνη της άμμου, η ματαιότητα της φιλοδοξίας, το άδικο, "κερατιάτικο" τέλος ενός ανθρώπου ο οποίος βγήκε επανειλημμένα ζωντανός από την κόλαση της ερήμου για να σκοτωθεί σε τροχαίο ατύχημα (που θεωρήθηκε από ορισμένους αυτοκτονία)... Ένα λαμπρό μυαλό που χρησιμοποιήθηκε σαν βολικό, αν και στην ουσία ανεπιθύμητο πιόνι από τους τότε "ρυθμιστές" της τύχης του κόσμου. Ο διθυραμβικός υπερτονισμός της παράτολμης γενναιότητας και της στρατηγικής οξυδέρκειάς του από τον David Lean (Σύντομη Συνάντηση, Η Κόρη του Ryan) σε θεαματικές σκηνές μάχης ουδέποτε επισκιάζει τη σκιαγράφηση των υπόλοιπων πτυχών της προσωπικότητάς του από τους σεναριογράφους Robert Bolt (Doctor Zhivago, Η Αποστολή) και Michael Wilson (Μια Θέση στον Ήλιο, Ο Πλανήτης των Πιθήκων), ούτε την τσεκουράτη, δίχως την παραμικρή απόπειρα εξωραϊσμού απεικόνιση της διεθνούς πολιτικής και διπλωματικής ίντριγκας που εκτυλισσόταν στο παρασκήνιο. Ένα αγέραστο μεγαθήριο του παγκόσμιου κινηματογράφου, το οποίο δεν πρέπει να λείπει από καμιά προσωπική ταινιοθήκη.
