Δευτέρα 6 Μαρτίου 2017

Έπαρση, Οργή & Ανοησία

Αμάν πια με τους νεοφώτιστους κοσμοπολίτες (λέμε τώρα) που μόλις ανακάλυψαν τον τροχό και αυτοχρίστηκαν αυθεντίες και τιμητές των πάντων. Το να αμολάμε σνομπίστικες απαξιωτικές εξυπνάδες είναι εύκολο. Το να προβάλλουμε πραγματικά επιχειρήματα που να μπορούμε να τα στηρίξουμε σε μια συζήτηση, όχι και τόσο. Οι εξυπνάδες άλλωστε, όσο κούφιες ή παράλογες και αν είναι, χάφτονται εύκολα φτάνει να έχουν ένα βαρύγδουπο κατιτίς, ενώ τα πεζά και βαρετά επιχειρήματα φέρνουν όσο να 'ναι μια δυσπεψία.

Παρασκευή 3 Μαρτίου 2017

Λεμονάδα με Πιπερόριζα

Δροσιστικό απεριτίφ και γιατρικό παντός καιρού

Πριν κάποιες μέρες, έκανα το μέγα λάθος να πιω αργά το απόγευμα μια κούπα ζεστό φρέσκο γάλα. Παρ' όλο που ξέρω ότι με πειράζει σε εποχές έξαρσης των αλλεργιών, το ζήλεψα. Τα προβλήματα που μου δημιουργεί συνήθως το γάλα (και σε αρκετά μικρότερο βαθμό, το γιαούρτι αν το φάω σκέτο) είναι φούσκωμα και πόνος στο στομάχι, ρινική καταρροή και βραχνάδα, μερικές φορές σε βαθμό που να μου κόβεται σχεδόν τελείως η φωνή. Εκτός όμως απ' το συγκεκριμένο λάθος, έκανα ένα ακόμα μεγαλύτερο - να δοκιμάσω γάλα χωρίς λακτόζη, αυτό της γνωστής εταιρίας που διαφημίζει η τηλεόραση και υποτίθεται ότι είναι ακίνδυνο και ανώδυνο για όσους έχουν δυσανεξία. Θα το 'θελα...

Κάθε Δεύτερη Τρίτη (2017)

Ο άνθρωπος ως καταναλωτικό προϊόν

Every Other Tuesday

Στηριγμένο σε ένα αρκετά ευφυές, αν και όχι απόλυτα νεοφανές μυθοπλαστικό εύρημα - κάτι μου θυμίζει, ίσως κινηματογραφικό, που δεν μπορώ αυτήν τη στιγμή να το εντοπίσω - το βραβευμένο σε διαγωνισμό της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών θεατρικό της Σερραίας φιλολόγου Αντωνίας Θεοχαρίδου Κάθε Δεύτερη Τρίτη, εκ πρώτης όψεως υπόσχεται πολλά. Σε μια γεωγραφικά απροσδιόριστη, τεχνολογικά προηγμένη κοινωνία του μέλλοντος, κάθε δεύτερη Τρίτη οι κάτοικοι μιας μεγαλούπολης αφήνουν στην άκρη του δρόμου ό,τι τους είναι πια άχρηστο, με την προοπτική να το μαζέψει και να το χρησιμοποιήσει κάποιος άλλος, που με τη σειρά του (και με τον ίδιο σκοπό) θα εγκαταλείψει ό,τι και εκείνος θεωρεί πλέον ανεπιθύμητο για τον εαυτό του.

Στα "ανταλλάξιμα" και "ανακυκλώσιμα" αυτά αγαθά συμπεριλαμβάνονται και... άνθρωποι, οι οποίοι δεν αντιμετωπίζονται ως έμψυχα και έλλογα όντα, αλλά ως αντικείμενα που άβουλα και παθητικά περιμένουν τον επόμενο ιδιοκτήτη τους, τυλιγμένα πατόκορφα με σελοφάν.