At the Mercy of Maria: Νοεμβρίου 2015

Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2015

Η Κατάχρηση της Στίξης

ΗΜΑΡΤΟΝ πια με τα ρημάδια τα αποσιωπητικά.......... Και με τα θαυμαστικά το ίδιο!!!!!!!!!! Σοβαρά τώρα. Η αλόγιστη χρήση τους σε ένα κείμενο, αντί να δώσει την επιδιωκόμενη (υποθέτω) έμφαση στα νοήματά του, το αποδυναμώνει τόσο ώστε μοιάζει, στην καλύτερη περίπτωση, σαν να το έγραψε κανένα δεκάχρονο - και επ' ευκαιρία, τα αποσιωπητικά αποτελούνται από μόλις ΤΡΕΙΣ (αριθμητικώς 3) τελίτσες, όχι χίλιες οχτακόσιες πενήντα. Βλέπω τελευταία να εξαπλώνεται κάπως ανησυχητικά η τάση αυτή στα δελτία τύπου αλλά και στα οπισθόφυλλα, τα οποία αντί να σε παρακινούν να διαβάσεις π.χ. ένα βιβλίο, καταλήγουν να σε εκνευρίσουν και χάνεις κάθε διάθεση να ασχοληθείς. Αναρωτιέμαι ποιοι τα συντάσσουν (ή μάλλον υποψιάζομαι, αν κρίνω και από τη συνήθη διάχυτη αυταρέσκεια - ή τον πιθανότατα αθώο, αλλά αντιδεοντολογικά αφιλτράριστο ενθουσιασμό - του λεξιλογίου τους) και αν τους πήγε ποτέ στο νου να κοιτάξουν ένα κανονικό δελτίο τύπου για να δουν πώς πρέπει να είναι. Κάνουν που κάνουν τον κόπο - στην ανάγκη υπάρχουν οδηγίες και έτοιμα πρότυπα, δεν είναι ντροπή. Εάν όντως θέλουν να προσελκύσουν το ενδιαφέρον και να πείσουν, αυτού του είδους οι παρουσιάσεις οφείλουν να είναι σύντομες, περιεκτικές και σίγουρες για τον εαυτό τους, όχι να θυμίζουν τα βερμπαλιστικά ~~εκτρώματα~~ κατεβατά που μας έβαζαν να γράφουμε προ αμνημονεύτων χρόνων στις σχολικές μας εκθέσεις. Ας φανταστούμε λόγου χάρη έναν ομιλητή που κάθε δυο λέξεις κάνει δραματική παύση για καμιά δεκαριά δευτερόλεπτα ή/και μπήζει τσιρίδες τρελής χαράς, παινεύοντας μάλιστα διαρκώς τον εαυτό του. Πάμε ένα στοίχημα για το πόση ώρα θα τον άντεχε το κοινό;