Κυνήγι αόρατων αντικειμένων
Η σουηδική εταιρία G5 Games ειδικεύεται στα παιχνίδια που βασίζονται στο λεγόμενο "κυνήγι κρυφών αντικειμένων" (hidden object hunt) και λόγω του πολύ απλού χειρισμού τους προσφέρονται τόσο για υπολογιστές, όσο και για οποιαδήποτε φορητή συσκευή με οθόνη αφής. Η Κρυμμένη Πόλη (Hidden City - Hidden Object Adventure) πρωτοκυκλοφόρησε το 2014 και από τότε ανανεώνεται τακτικά σε τεχνικά χαρακτηριστικά αλλά και σε θέματα. Το χειμώνα του 2017 και εν όψει των Χριστουγέννων, οι παίκτες είχαν την ευκαιρία να αναλάβουν μια ειδική "υπο-αποστολή" με τον τίτλο Mystery of Shadows, στην οποία έπρεπε να εξιχνιάσουν την αιφνίδια εξαφάνιση του κολλητού τους και συγχρόνως να ελευθερώσουν μια μυστηριώδη πολιτεία παραμυθένιας ομορφιάς από τις σκοτεινές δυνάμεις που την είχαν καταλάβει. Τα θεσπέσια (αν και στατικά στο μεγαλύτερο μέρος τους), ζωγραφισμένα στο χέρι γραφικά - σκηνικά και φιγούρες - με τα λαμπερά χρώματα και την εξαιρετική λεπτομέρεια στο σχεδιασμό, καθώς και το υπέροχο soundtrack, ήταν το δέλεαρ για τη δωρεάν, όπως διαφημιζόταν, μεταφόρτωση και εκκίνηση του παιχνιδιού, το οποίο ωστόσο ακολουθεί το freemium (από το "free" & "premium": δωρεάν κατά βάση, με απαιτήσεις αγοράς επιμέρους στοιχείων του) πρότυπο. Πράγμα που δεν αργεί να γίνει αισθητό μόλις η υπόθεση αρχίζει να παίρνει μπρος. Σύντομα παρουσιάζεται η ανάγκη για αναβάθμιση του "οπλοστασίου" μας, η οποία είναι σχεδόν αδύνατον να γίνει χωρίς αληθινά χρήματα. Σχεδόν, διότι εάν έχουμε τη διάθεση να περιμένουμε μερικές ώρες, κάποια από τα εφόδιά μας αναπληρώνονται από μόνα τους. Δεν είχα την υπομονή ούτε το χρόνο να τερματίσω το παιχνίδι υπό αυτές τις συνθήκες (αν και μου είπαν ότι γίνεται) κι έτσι δεν είμαι σε θέση να βγάλω διάγνωση για το σύνολό του. Όσο όμως κατάφερα να παίξω, δεν μπόρεσα να μην παρατηρήσω την όλο και πιο φανερή απλοϊκότητα της πλοκής και των "εχθρών", τη μάλλον κουραστική, τελικά, επαναληπτικότητα των γρίφων, το εξαρχής αγχογόνο και διαρκώς αυξανόμενο πλήθος των εκκρεμών "αποστολών" και την παράδοξη αντίληψη της αγγλικής γλώσσας εκ μέρους του σεναριογράφου. Ψάχνεις, ας πούμε, για ένα φανάρι (lantern), το οποίο στην πράξη μπορεί να είναι ένα... κερί ή ένας φακός μπαταρίας (!) - πέρα από το ότι ορισμένα αντικείμενα είναι τόσο καλά κρυμμένα που κυριολεκτικά δεν διακρίνονται με γυμνό μάτι. Κάτι άλλο που με προβλημάτισε είναι το κοινό στο οποίο απευθύνονται τα παιχνίδια της συγκεκριμένης εταιρίας: παραείναι προσχηματικά για τους ενήλικες ή ακόμα και τους εφήβους, μα και δαπανηρά (το ελάχιστο ποσό που χρειάζεται για έναν "φυσιολογικό" ρυθμό παιξίματος, με τα βασικά μόνο "ατού" και χωρίς τις πολύωρες αναμονές, ανέρχεται σε μερικές δεκάδες ευρώ το μήνα) για τα παιδιά, που δεν έχουν έτσι κι αλλιώς τη δυνατότητα να πληρώνουν κατά βούληση μέσω διαδικτύου. Η Κρυμμένη Πόλη είναι μια καλή ιδέα με εκθαμβωτικό περιτύλιγμα (συνοδεύεται μάλιστα και από ομότιτλη σειρά πέντε ως τώρα βιβλίων της φιλολόγου και σχεδιάστριας Kyra Wheatley, αλληλένδετων με το θέμα όπως και με την εξέλιξη του παιχνιδιού), αλλά χωρίς πραγματικό "ζουμί" - εκτός και αν λογαριάσουμε το έντεχνο "ξεζούμισμα" των παικτών με την υπόσχεση δώρων και επιπλέον προνομίων.
