Κυριακή 13 Ιουλίου 2025

Copyright ή Copywrong? #3

Όπου μάγκεψαν και οι "συνάδελφοι"...

Όταν φτιάχνεις μια λούπα ή ένα ηχητικό εφέ 5-10 δευτερολέπτων και (ισχυρίζεσαι ότι) το προσφέρεις δωρεάν για οποιαδήποτε χρήση, δεν βγάζει νόημα το να του κοτσάρεις επάνω ένα ανιχνεύσιμο Copyright. Για τον απλούστατο λόγο ότι δεν αποτελεί πλήρες και αυτόνομο μουσικό κομμάτι, αλλά υποτυπωδώς κατεργασμένο δομικό στοιχείο, εξ ορισμού προορισμένο να χρησιμοποιηθεί σε μια ευρύτερη σύνθεση. Έτσι - όσο πεζό, άμουσο ή κυνικό και αν ακούγεται - είναι σαν να κατοχυρώνεις και να απαιτείς πνευματικά δικαιώματα για ένα τούβλο ή ένα κομμάτι ύφασμα, έναν κόκκο ρυζιού ή μια ωμή ντομάτα.

Σάββατο 24 Μαΐου 2025

Το "Μάλωμα" που Βγήκε σε Καλό

Μια παιδική ζωγραφιά & ο γλύπτης Γιώργης Τσαπέλλας

Γιώργος Τσαπέλλας

Τον αείμνηστο Χιώτη γλύπτη και ζωγράφο Γιώργο (ή Γιώργη, όπως τον φώναζαν οι γνωστοί και φίλοι του) Τσαπέλλα είχα την τιμή - και όπως τελικά αποδείχτηκε, την τύχη - να τον γνωρίσω από κοντά στα παιδικά μου χρόνια, όταν μαζί με τους γονείς μου τον επισκεφτήκαμε στο κτήμα του στο νησί, όπου διατηρούσε και το ατελιέ του.

Υπήρχε μια όχι και τόσο ευχάριστη προϊστορία ανάμεσα στον σημαντικό καλλιτέχνη και τον πατέρα μου, Κώστα Χωρεάνθη - ο οποίος επίσης ζωγράφιζε, αλλά ερασιτεχνικά: νεαρός ακόμα ο πατέρας μου, και ενώ ο Τσαπέλλας ήταν ήδη αναγνωρισμένος, του πήγε να δει μερικά σχέδια τα οποία ετοιμαζόταν να υποβάλει σε έναν διαγωνισμό.

Ο πατέρας μου είχε πρωτότυπες ιδέες και ιδιαίτερο στυλ στο σχέδιο, κυρίως στις βινιέτες και τα διακοσμητικά μοτίβα, ενώ ήταν και καλλιγράφος. Ο Τσαπέλλας, όμως, για κάποιο λόγο τον αποθάρρυνε, λέγοντάς του πως τα έργα του "δεν ήταν τίποτα σπουδαίο" και δεν είχε μέλλον στα εικαστικά. Και ο πατέρας μου, θεωρώντας τον αυθεντία στην τέχνη του, τον άκουσε. Δεν έλαβε μέρος στο διαγωνισμό, ούτε σε κατοπινές εκθέσεις που ήταν ανοιχτές σε νέους ζωγράφους. Ποτέ δεν σταμάτησε να σκιτσάρει, αλλά μονάχα για το κέφι του, και σπάνια έδειχνε σε τρίτους τα σχέδιά του.

Παρασκευή 21 Μαρτίου 2025

Πέμπτη 16 Ιανουαρίου 2025

Η Επίθεση του Γιγαντιαίου "Meta Maganer" (sic)

Ένα ηχηρό παράδειγμα "κοινωνικής μηχανικής"

Με ανησυχία αλλά και "επιστημονικό" ενδιαφέρον παρατηρώ, τις τελευταίες μέρες, την κατάληψη όλο και περισσότερων προφίλ διαδικτυακών μου φίλων από κακόβουλα άτομα ή bots, τα οποία παριστάνουν τον "Meta Manager" - έναν υποτιθέμενο αυτόματο ελεγκτή του Facebook - και στέλνουν δήθεν προειδοποιητικά μηνύματα για απενεργοποίηση του εκάστοτε λογαριασμού, μαζί με έναν σύνδεσμο για την τάχα επαναφορά του. Μου έχουν έρθει κι εμένα πλήθος τέτοια μηνύματα, τα οποία, φυσικά, διέγραψα χωρίς καν να τα ανοίξω.

Τρίτη 17 Δεκεμβρίου 2024

Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου 2024

Musée des Beaux Arts (1939)

W. H. Auden

Δεκέμβριος του 1938

Στην οδύνη δεν λάθεψαν ποτέ
Οι Παλιοί Δάσκαλοι: πόσο βαθιά κατανοούσαν
Τη θέση της στα ανθρώπινα - τον ερχομό της
Την ώρα που κάποιος άλλος τρώει, ανοίγει το παράθυρο ή περνά βαριεστημένα απέξω,

Σάββατο 30 Νοεμβρίου 2024

Markus Ritter - Ghosts of the Past (2023)

Το έπος των Schattenjaegers συνεχίζεται

Ύστερα απ' το πολλά υποσχόμενο demo/πρόλογο The Lost Family, η ιστορία του Markus Ritter συνεχίζεται τώρα στο κυρίως παιχνίδι, Ghosts of the Past - αποτίνοντας φόρο τιμής όσο και αγάπης προς το εμβληματικό σύμπαν του Gabriel Knight, σύλληψη και έργο της Jane Jensen. Υπέροχα σχεδιασμένα, με σχεδόν άψογη διεκπεραίωση παρά τους οικονομικούς και υλικοτεχνικούς περιορισμούς, τα παιχνίδια της σειράς Markus Ritter έχουν ως πρωταγωνιστές τον ομώνυμο χαρακτήρα και την αποξενωμένη εξαδέλφη του, Roberta - επίσης τιμητική αναφορά στην πρωτοπόρο σχεδιάστρια παιχνιδιών FMV (Full-Motion Video) και μια απ' τις πρώτες δημιουργικές συνεργάτιδες της Jensen, Roberta Williams.

Αντίστροφο Ημερολόγιο Γρίφων 2024: Rebus Edition

25 μέρες - 25 αινίγματα

Άλλα δυο χρόνια μετά το δεύτερο Αντίστροφο Ημερολόγιο Γρίφων (Advent Calendar, "που λέτε κι εσείς εκεί") το οποίο είχα φτιάξει για τα Χριστούγεννα του 2022, παρουσιάζω ένα καινούργιο παιχνίδι γρίφων με 25 αινίγματα, ένα για κάθε μέρα του Δεκέμβρη ως τα Χριστούγεννα.

Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 2024

Όψη του Ρόδου (1962)

René Char

Όσο κι αν σε μακρόχρονη απουσία το παράθυρο της κάμαρας μείνει ανοιχτό, η ευωδιά του ρόδου ακόμα θα θυμίζει την κάποτε παρούσα αναπνοή. Γι' άλλη μια φορά βρισκόμαστε δίχως πρότερη εμπειρία, νεοφερμένοι, περιδεείς. Το ρόδο! Ανεμπόδιστος από σιδεριές, ο λαβύρινθος των ατραπών του θα εξανέμιζε ως και την αποκοτιά του θανάτου. Η επιθυμία ξαναγεννιέται, αψηφώντας την εξαϋλωμένη μας όψη.