Σάββατο 28 Δεκεμβρίου 2002

The 14 Sisters of Emilio Montez O'Brien (1993)

Ούτε τελεία, ούτε παύλα

The 14 Sisters of Emilio Montez O'Brien

Δεν ξέρω τι έφταιξαν τα σημεία στίξης στον όψιμα διάσημο (χάρη στη λαοφιλή κινηματογραφική μεταφορά του αμέσως προηγούμενου βιβλίου του, The Mambo Kings Play Songs of Love) Κουβανοαμερικανό συγγραφέα Oscar Hijuelos και στο τρίτο του, ψευδο(ημιαυτο)βιογραφικό μυθιστόρημα ποταμό με τον τίτλο The 14 Sisters of Emilio Montez O'Brien, τους έχει κηρύξει τον πόλεμο. Ιδίως στις τελείες, με τις οποίες έχει βεντέτα - ζήτημα να πετύχεις καμιά δεκαπενταριά όλες κι όλες μέσα σε πεντακόσιες σελίδες κειμένου. Θέλοντας πιθανώς να αποδώσει με πιστότητα το χειμαρρώδες, χαρακτηριστικό στους ηλικιωμένους ύφος προφορικής αφήγησης, αραδιάζει δίχως κανένα έλεος για τον αναγνώστη (και τους μεταφραστές του σε άλλες γλώσσες) ατέρμονα κατεβατά όπου μια φράση ξεκινά απ' την πρώτη σελίδα ενός κεφαλαίου για να κλείσει στην ογδοηκοστή (όχι απαραίτητα του ίδιου), με αμέτρητες παρενθέσεις εντός αγκυλών εντός άλλων παρενθέσεων και αγκυλών, κατάχρηση της τεχνικής των "συρταρωτών" προτάσεων σε βαθμό που ο όποιος ειρμός να εκφυλίζεται ως την απόλυτη αναρχία και ένα ανεξέλεγκτο πλήθος άχρηστων μυθοπλαστικά όσο και άσχετων μεταξύ τους πληροφοριών. Ένα "λαθραίο" ίχνος πλοκής με ψήγματα χιούμορ και ευαισθησίας που πασχίζει να αναδυθεί απ' το σχεδόν εφιαλτικό αυτό χάος, καταλήγει να βυθιστεί αύτανδρο, ενώ οι εξαντλητικά λεπτομερείς περιγραφές της κάθε ερωτικής συνάντησης και εμπειρίας του κάθε προσώπου ξεχωριστά απωθούν περισσότερο παρά "ερεθίζουν". Καθαρά ως άσκηση ύφους, το βιβλίο αυτό θα μπορούσε να έχει μια αξία, στην ουσία όμως δεν έχει δυστυχώς τίποτα πρωτότυπο ή έστω ενδιαφέρον να πει. Δεν είναι τυχαίο το ότι, παρά τη - μάλλον συγκρατημένη - επιτυχία του στην Αμερική (ας είναι καλά η πρότερη δόξα των Mambo Kings), λίγο πολύ "πάτωσε" εμπορικά σε άλλες χώρες, ενώ μάλιστα εδώ στην Ελλάδα η προγραμματισμένη έκδοσή του ματαιώθηκε.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Μια ακόμα απερίγραπτα οδυνηρή μεταφραστική, αλλά και αναγνωστική μου εμπειρία - από την οποία το μόνο καλό που βγήκε ήταν ότι με δίδαξε, με τον πλέον δραστικό τρόπο, πώς να ΜΗ γράφω αν δεν θέλω να ξυπνάω φονικά ένστικτα ή/και να προξενώ μαζικές οικειοθελείς προσελεύσεις στο ψυχιατρείο. Φαίνεται πως οι ενστάσεις μου εισακούστηκαν από τον εκδότη και (απ' όσο τουλάχιστον γνωρίζω) το εν λόγω ανοσιούργημα δεν κυκλοφόρησε ποτέ στη χώρα μας, σε δική μου είτε άλλη μετάφραση.