Ο γύρος των θρησκειών σε 720 σελίδες
Η απόπειρα της εξέχουσας Γαλλίδας μυθιστοριογράφου, φιλοσόφου και κριτικού λογοτεχνίας Catherine Clement να προσεγγίσει τον κόσμο των θρησκειών μέσα απ' το αδιάφθορο βλέμμα ενός παιδιού αφήνει ανάμεικτες εντυπώσεις. Η απροκάλυπτα προσχηματική και βεβιασμένη πλοκή ελάχιστα προσελκύει (και ακόμα λιγότερο συγκρατεί) το ενδιαφέρον, ενώ ο καταιγιστικός φόρτος των (αναμφισβήτητα χρήσιμων κατά τα άλλα) πληροφοριών καταλήγει να "πνίξει" τον αναγνώστη οποιασδήποτε ηλικίας - πόσο μάλλον τα παιδιά, στα οποία κυρίως απευθύνονται τα βιβλία του είδους αυτού (βλ. και Το Θεώρημα του Παπαγάλου - όπου αν μη τι άλλο, o συγγραφέας πασχίζει αισθητά να ζωντανέψει τα αφηγηματικά μέρη και οι διάλογοι δεν θυμίζουν συρραφές από "ξύλινα" κατεβατά εγκυκλοπαιδικών λημμάτων). Προσθέστε στα παραπάνω τη - σκόπιμη; Και με ποιο σκεπτικό; - σύγχυση, ενίοτε, ιστορικών δεδομένων, αιτιολογικών αλλά και... αστικών μύθων και λαϊκής δοξασίας, το εντελώς αφύσικο "πορτρέτο" του προέφηβου Theo, ο οποίος εμφανίζεται σαν ένας εξοργιστικός μικρομέγαλος ξερόλας αντί για τον πανέξυπνο, διψασμένο για γνώση πιτσιρικά που προφανώς ήθελε να παρουσιάσει η συγγραφέας, τις σχεδόν υπερφυσικές ιδιότητες της παντοδύναμης και πανταχού παρούσας "σούπερ θείας" του (που πέρα από σκανδαλώδη οικονομική άνεση, τυχαίνει επίσης να διαθέτει τεράστια μόρφωση - κάθε ομοιότητα με... υπαρκτά πρόσωπα ΔΕΝ είναι συμπτωματική - και να έχει έτοιμες τις απαντήσεις για όλα) και την κομπογιαννίτικη όσο και χιλιοαναμασημένη πρόφαση της ανίατης ασθένειας του μικρού πρωταγωνιστή για την απαραίτητη μελοδραματική σάλτσα, μπας και τουλάχιστον αυτό πείσει τους αναγνώστες να υπομείνουν ως το τέλος τις 700 και βάλε σελίδες του πονήματος (το οποίο εκδόθηκε το 1999 στη χώρα μας με τίτλο Το Παιχνίδι των Θεών) και τα συμπεράσματα δικά σας.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Για όσους μπερδευτούν βλέποντας το όνομά μου μέσα στην ελληνική έκδοση του συγκεκριμένου βιβλίου - ναι, εγώ το έχω μεταφράσει, σε εποχή μεγάλης ανάγκης και με πανταχόθεν αντίξοες έως απαγορευτικές συνθήκες. Από τα πιο απωθητικά, δύστροπα και στρυφνά κείμενα που είχα την ατυχία να αντιμετωπίσω, στην εικοσαετία και βάλε της επαγγελματικής μου ενασχόλησης με τη λογοτεχνική μετάφραση. Άκρως τραυματική εμπειρία, η οποία με κυνηγάει ακόμα.
