Ηθογραφική φαρσοκωμωδία παρεξηγήσεων
Πρόκειται για μια εύθυμη ιστορία παρεξηγήσεων διά χειρός Alain Schifres, με πολλά φαρσικά στοιχεία. Η συνωνυμία μεταξύ δυο φίλων γίνεται αιτία για μια σειρά εξωφρενικών καταστάσεων, με πρωταγωνιστές τους Ρώσους συγγενείς του ενός που καταφθάνουν στη γαλλική επαρχία ταυτόχρονα με τη δυσοίωνη "αυτόματη ανάφλεξη" μιας αγελάδας. Τον περίφημο Ρώσο εξάδελφο με τη συνοδεία του, την πληθωρική, πανέμορφη Lydia Ivanovna και το "σκοτεινό τύπο" κ. Rabruski, υποδέχεται, αντί για τον πραγματικό τους συγγενή, ο συνονόματος εκείνου νεαρός δημοσιογράφος, ο οποίος τους φιλοξενεί "προσωρινά" στο εργένικο σπίτι του, με ολέθρια αποτελέσματα. O διαχυτικός και ογκώδης Leonid Zaneski "υιοθετεί" με το ζόρι ως εξάδελφό του τον Niki Perte που τον φιλοξενεί και απαρνιέται τον πραγματικό του εξάδελφο, τον Niko Zaneski, ο οποίος και αμέλησε τα οικογενειακά του καθήκοντα για τα μαύρα μάτια της αγαπημένης του. Η έλξη που νιώθει ο Niki για τη Lydia Ivanovna περιπλέκει ακόμα περισσότερο τα πράγματα...
Καλογραμμένο, χυμώδες μυθιστόρημα με γλαφυρή και χειμαρρώδη γλώσσα, η οποία ενδεχομένως να παρουσιάζει μεταφραστικές δυσχέρειες λόγω της μεγάλης λεξιλογικής και εκφραστικής ευελιξίας του συγγραφέα.
Ο αναγνώστης σπάνια σταματά το γέλιο από την πρώτη ως την τελευταία σελίδα, αν και στην πραγματικότητα οι καταστάσεις που περιγράφονται είναι λίγο ως πολύ τραγικές. Αυτό ακριβώς το κωμικοτραγικό στοιχείο είναι, κατά τη γνώμη μου, η κύρια αρετή του μυθιστορήματος αλλά και η παγίδα για τον πιθανό μεταφραστή.
Δεν ξέρω το ενδιαφέρον που θα μπορούσε να παρουσιάζει μια τέτοια θεματολογία για τον Έλληνα αναγνώστη, αλλά οι ομοιότητες της γαλλικής επαρχίας με την ελληνική ίσως υποσκελίσουν αυτή τη δυσκολία. Οι ανθρώπινοι τύποι είναι οικείοι και ζωντανοί, η περιγραφή των καταστάσεων σπαρταριστή και ο καταιγισμός από αναπάντεχες συμφορές κρατά την προσοχή του αναγνώστη αμείωτη.
Η εμπορικότητα ενός τέτοιου μυθιστορήματος είναι, για μένα τουλάχιστον, κάτι που δεν μπορώ να προσδιορίσω, αλλά πιστεύω ότι μια καλή μετάφραση θα το καθιστούσε προσιτό και ευχάριστο για το κοινό. Υπάρχουν βέβαια και ορισμένα στοιχεία καθαρά γαλλικά που μάλλον θα χρειαστούν διευκρίνιση, γι' αυτό όποιος τελικά αναλάβει τη μετάφραση πρέπει να είναι ενημερωμένος σχετικά με τις πρόσφατες ιστορικές και κοινωνικοπολιτικές εξελίξεις στη Γαλλία.
Η προσωπική εντύπωση που μου άφησε αυτό το μυθιστόρημα είναι στο μεγαλύτερο μέρος της θετική. Πρόκειται για ένα ευχάριστο, ξεκούραστο ανάγνωσμα (αν εξαιρέσουμε τις κάποιες γλωσσικές δυσχέρειες που παρουσιάζει) και ως επί το πλείστον ανάλαφρο και διασκεδαστικό. Μου θύμισε κάπως τη γραφή του Daudet στον Tartarin de Tarascon και του Rabelais στον Gargantua.
(Αθήνα, Μάρτιος 1998)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου