Ουχί, αλλά Νηφοκοκκόζωμον

Τα κουταλάκια του καφέ μετρούν τη ζωή μου

"Ο καφές πρέπει να είναι καυτός σαν την Κόλαση, μαύρος σαν το Διάβολο, αγνός σαν άγγελος και γλυκός σαν τον Έρωτα". Τάδε έφη Talleyrand (ναι, αυτός, ο περιώνυμος Γάλλος διπλωμάτης).

Και μια και μιλάμε για καφέ... Το (χαρτο)βασίλειό μου για έναν espresso! Freddo! Με μόκα και μέντα, όπως τον έφτιαχναν στο Coffee Central της Πανεπιστημίου, που έκλεισε, γ... Τη θέση του, βέβαια, παίρνει κάτι αντίστοιχο, ένα Via Vai της γνωστής αλυσίδος. Ίδωμεν...

Στο μεταξύ, ωστόσο, τίποτα δεν μας εμποδίζει να απολαύσουμε έναν "χειροποίητο" σπιτικό capuccino ή latte, ας είναι και με βάση τη στιγμιαία σκόνη espresso που βρίσκουμε στο σουπερμάρκετ. Αν και όχι ιδανικός, ακόμα κι αυτός ο espresso είναι προτιμότερος από τον κλασικό στιγμιαίο καφέ, γιατί είναι πιο ελαφρύς για το στομάχι κι έχει μια πιο έντονα πικάντικη γεύση. Προσωπικά αποφεύγω το έτοιμο μείγμα capuccino, διότι εκτός από άνοστο και ανούσιο, είναι επίσης πηγμένο στα συντηρητικά - αφήστε που το "ενσωματωμένο" αφρόγαλα (κι αυτό σε μάλλον ατυχή αναλογία, για τα δικά μου γούστα τουλάχιστον) ποτέ δεν πετυχαίνει όπως το δείχνει η διαφήμιση και οι κόκκοι του αντιστέκονται ως και στο ηλεκτρικό χτυπητήρι, με αποτέλεσμα να αιωρούνται άθικτοι μέσα στο φλιτζάνι ή να επιπλέουν αντιαισθητικά στην επιφάνεια. Χτυπώντας καλά φρέσκο γάλα ή αραιωμένο εβαπορέ (μαζί με ελάχιστη κρέμα γάλακτος χαμηλών λιπαρών για πυκνότερη υφή), φτιάχνουμε μόνοι μας ωραιότατο αφρόγαλα, πολύ πιο υγιεινό και ακριβώς στην ποσότητα που θέλουμε.

Μια μικρή "μαγκιά" η οποία απογειώνει κυριολεκτικά το ρόφημα είναι να ρίξουμε μέσα ένα σφηνάκι σκέτο ελληνικό καφέ που έχουμε ετοιμάσει νωρίτερα, προτού προσθέσουμε το αφρόγαλα και την προαιρετική κανέλα (ή σοκολάτα σε τρίμματα ή σκόνη). Για λιγότερο δυνατό καφέ, μειώνουμε τη δόση του ελληνικού ή του espresso κατά βούληση. Αν μας αρέσει γλυκός, η μαύρη και η καστανή ζάχαρη θα αναδείξουν τη γεύση του πολύ περισσότερο από τη λευκή.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Τον καιρό που γράφτηκε η παραπάνω ανάρτηση κανείς δεν μπορούσε, φυσικά, να φανταστεί τα γεγονότα που έμελλε να στιγματίσουν την αλυσίδα Via Vai εφτά χρόνια αργότερα. Ο συγκεκριμένος χώρος στην οδό Πανεπιστημίου εξακολουθεί να λειτουργεί ως καφετέρια, αλλάζοντας κάθε τόσο επωνυμία (και προφανώς ιδιοκτήτη).