"Αναμάρτητες" ανοιξιάτικες γεύσεις και μυρωδιές
Πάντα νηστεύαμε τη Μεγάλη Εβδομάδα. Αν και οι γονείς μου, λόγω τραυματικών εμπειριών από τα (τότε υποχρεωτικά) κατηχητικά σχολεία των δικών τους παιδικών χρόνων, έβλεπαν με σκεπτικισμό τα θεοτικά, το τυπικό της θρησκευτικής λατρείας το τηρούσαμε μάλλον ευσυνείδητα. Πηγαίναμε συχνά στην κυριακάτικη λειτουργία και ενίοτε κοινωνούσαμε κιόλας, ενώ τις νηστείες στις μεγάλες γιορτές τις τιμούσαμε απαρεγκλίτως. Το γεγονός ότι το τελευταίο αυτό καθήκον δεν επιβλήθηκε ποτέ διά ροπάλου σ' εμάς τα παιδιά, αλλά εντασσόταν με τρόπο αβίαστο στην οικογενειακή μας καθημερινότητα, είχε ως αποτέλεσμα να το αποδεχόμαστε και να το ακολουθούμε αγόγγυστα ως και στην ενήλικη ζωή μας. Διότι πέρα από τα επιστημονικά τεκμηριωμένα οφέλη της νηστείας για την υγεία, δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητη η ηθική ικανοποίηση (αν όχι και η τόνωση της αυτοπεποίθησης) που αισθάνεται κανείς όταν καταφέρνει να επιβληθεί στον εαυτό του και να δείξει εγκράτεια, ας είναι και απέναντι σε κάτι τόσο "πεζό" ή ασήμαντο φαινομενικά όσο το αγαπημένο του, μη νηστίσιμο φαγητό ή γλυκό.
Νηστεία, βέβαια, δεν σημαίνει οπωσδήποτε στέρηση ή αναγκαστική καταφυγή σε άνοστα (και καμιά φορά, ελάχιστα ωφέλιμα ή ακατάλληλα για άτομα με δυσανεξίες) κατασκευάσματα που υποτίθεται ότι υποκαθιστούν τις τροφές ζωικής προέλευσης. Το "φυτικό" (από επεξεργασμένα φυτικά έλαια) τυρί και γάλα σε σκόνη που κυκλοφορούν στην αγορά, λόγου χάρη, μόνο με τυρί και γάλα δεν μοιάζουν και συνήθως χαντακώνουν το φαγητό, τον καφέ ή το τσάι αντί να προσφέρουν την ψευδαίσθηση, έστω, της γεύσης και της υφής των αντίστοιχων, γνήσιων ζωικών προϊόντων. Η σόγια, πάλι, μπορεί να αποτελεί ανεκτή λύση για όποιον δεν είναι αλλεργικός σ' αυτήν, στην αντίθετη περίπτωση όμως, εννοείται πως δεν ενδείκνυται. Το νόημα της νηστείας, εξάλλου, δεν είναι να μην καταλάβουμε ότι άλλαξε κάτι (έστω και προσωρινά) στις διατροφικές μας συνήθειες, αλλά ακριβώς το αντίθετο.
Η μεγαλοβδομαδιάτικη νηστεία έχει το πρόσθετο πλεονέκτημα ότι πέφτει την άνοιξη, δηλαδή σε μια εποχή όπου αφθονούν τα φρούτα και τα λαχανικά. Με τη συνδρομή ενός απλού ζυμαρικού, μπαχαρικών, βοτάνων και ξηρών καρπών (ή και θαλασσινών για τους μη αλλεργικούς), οι πιθανοί συνδυασμοί είναι αμέτρητοι και συνήθως πανεύκολοι στην παρασκευή, ακόμα και για τους λιγότερο έμπειρους στην κουζίνα. Η αυτοσχέδια νηστίσιμη μακαρονοσαλάτα που προτείνω εδώ, αν και σχεδόν απλοϊκή στην εκτέλεση, είναι από τα νοστιμότερα και πιο χορταστικά πιάτα που έχω δοκιμάσει - μια πανδαισία χρωμάτων, υφών και γεύσεων που συνδυάζει τη δροσιά των χορταρικών και των βοτάνων με το θρεπτικό άμυλο των ζυμαρικών και τις απαραίτητες για τον οργανισμό μας πρωτεΐνες από τους ξηρούς καρπούς.
Για 6-8 άτομα, θα χρειαστούμε:
- 1 πακέτο κοφτό μακαρονάκι, πένες, βίδες, κοχυλάκι ή χυλοπίτες χωρίς αυγά ή/και γάλα.
- 1/2 κιλό στρογγυλά κρεμμυδάκια (shallots) ολόκληρα και καθαρισμένα.
- 250 γραμμάρια αρακά.
- 250 γραμμάρια σπόρους γλυκού καλαμποκιού.
- 100-150 γραμμάρια αμύγδαλα ή/και cashews ανάλατα και καθαρισμένα (ασπρισμένα).
- 3-4 ντομάτες ψιλοκομμένες.
- Φρέσκο ή ξερό δυόσμο, βασιλικό, μέντα ή/και οποιοδήποτε άλλο αρωματικό βότανο.
- Αλάτι, πιπέρι (ή μείγμα φρεσκοτριμμένων πιπεριών) κατά βούληση.
Ετοιμάζουμε τα ζυμαρικά σύμφωνα με τις οδηγίες στη συσκευασία. Στο μεταξύ, έχουμε βράσει τον αρακά, το καλαμπόκι και τα κρεμμυδάκια σε κατσαρόλα με αλατισμένο νερό (αρκετό ώστε να τα σκεπάζει) ώσπου να μαλακώσουν και τα έχουμε στραγγίξει σε ψιλό σουρωτήρι. Όταν τα ζυμαρικά είναι έτοιμα, επίσης τα σουρώνουμε και στην άδεια πλέον και ακόμα ζεστή κατσαρόλα όπου τα βράσαμε ρίχνουμε 1-2 κουταλιές της σούπας φυτική μαργαρίνη ή ελαιόλαδο. Ξαναβάζουμε μέσα τα ζυμαρικά και τα ανακατεύουμε καλά και προσεκτικά, για να πάει παντού η μαργαρίνη ή το λάδι. Τα αδειάζουμε σε ταψί ή πυρίμαχο σκεύος, προσθέτουμε τις ψιλοκομμένες ντομάτες, τον αρακά, τα κρεμμυδάκια, το καλαμπόκι και τους ξηρούς καρπούς και πασπαλίζουμε με αλατοπίπερο και αρωματικά βότανα. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 250 βαθμούς ώσπου να ροδίσουν από πάνω. Βγάζουμε από το φούρνο, αφήνουμε να κρυώσουν και σερβίρουμε σε θερμοκρασία δωματίου.
Μια άλλη ιδέα είναι να παραλείψουμε το ψήσιμο στο φούρνο και να παγώσουμε τη σαλάτα πριν τη σερβίρουμε, γαρνίροντάς την με φυλλαράκια φρέσκου βασιλικού, δυόσμου ή μέντας και ραντίζοντάς την με λίγο βαλσαμικό ξύδι (ή κρέμα/γλάσο βαλσαμικού ξυδιού σε ό,τι γεύση μας αρέσει). Αν θέλουμε, προσθέτουμε κρουτόν ή corn flakes (κατά προτίμηση χωρίς ζάχαρη).
Και στις δυο εκδοχές της, η ανοιξιάτικη μακαρονοσαλάτα προσφέρεται τόσο ως κυρίως πιάτο όσο και ως συνοδευτικό για θαλασσινά ή ψάρι και ταιριάζει πολύ ωραία με λευκό ή ροζέ κρασί, καστανή μπύρα ή sangria.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου