Λεμονάδα με Πιπερόριζα

Δροσιστικό απεριτίφ και γιατρικό παντός καιρού

Πριν κάποιες μέρες, έκανα το μέγα λάθος να πιω αργά το απόγευμα μια κούπα ζεστό φρέσκο γάλα. Παρ' όλο που ξέρω ότι με πειράζει σε εποχές έξαρσης των αλλεργιών, το ζήλεψα. Τα προβλήματα που μου δημιουργεί συνήθως το γάλα (και σε αρκετά μικρότερο βαθμό, το γιαούρτι αν το φάω σκέτο) είναι φούσκωμα και πόνος στο στομάχι, ρινική καταρροή και βραχνάδα, μερικές φορές σε βαθμό που να μου κόβεται σχεδόν τελείως η φωνή. Εκτός όμως απ' το συγκεκριμένο λάθος, έκανα ένα ακόμα μεγαλύτερο - να δοκιμάσω γάλα χωρίς λακτόζη, αυτό της γνωστής εταιρίας που διαφημίζει η τηλεόραση και υποτίθεται ότι είναι ακίνδυνο και ανώδυνο για όσους έχουν δυσανεξία. Θα το 'θελα...

Αν και αυτήν τη φορά πρέπει να ομολογήσω πως δεν μου παρουσιάστηκε καμιά ιδιαίτερη ενόχληση στο λαιμό και τη μύτη, ο πόνος και το φούσκωμα στο στομάχι με ξετίναξαν. Τι αντιόξινα, τι αντιϊσταμινικά, τι γιατροσόφια, τι ξεματιάσματα, τι διαλογισμός, νηστεία και προσευχή... Το άτιμο δεν περνούσε με τίποτα. Έφτασα στο σημείο να χάσω δυο κιλά γιατί δεν μπορούσα να φάω και το μόνο που πήγαινε κάτω ήταν το νερό, άντε και κανένας καφές ή τσάι - πέρα απ' το ότι ο πόνος ήταν τόσο επίμονος και δυνατός ώστε ούτε να κοιμηθώ δεν με άφηνε. Τα αντιόξινα και τα αντιαλλεργικά βοηθούσαν κάπως, αλλά μόνο προσωρινά. Βλέποντας μάλιστα πως κυλούσαν οι μέρες και το πρόβλημα δεν έλεγε να υποχωρήσει, άρχισα να σκέφτομαι μήπως η αιτία ήταν κάτι πολύ χειρότερο απ' το γάλα και έπρεπε να το πάρω απόφαση να κλείσω ραντεβού με το γιατρό.

Ένα βράδυ που είχα πάει στο θέατρο με φίλες ελπίζοντας με την ευκαιρία να ξεχάσω για λίγο το χάλι μου, καθίσαμε μετά την παράσταση σ' ένα μπαράκι εκεί κοντά. Μια και είχα μέρες να φάω, δεν ήταν φρόνιμο να παραγγείλω αλκοόλ κι έτσι η κοπέλα του μαγαζιού μου πρότεινε λεμονάδα με ginger (πιπερόριζα) που ήταν, λέει, η σπεσιαλιτέ του καταστήματος. Μου την έφερε σε μια πολύ όμορφη, τεράστια γυάλινη κούπα, με μπόλικα παγάκια και φυλλαράκια βασιλικού να επιπλέουν στην επιφάνεια. Η γεύση της ήταν θεϊκή, εξαίσια φρέσκια και ευγενικά πικάντικη και ένιωθα τη δροσιά της ευεργετική στο πονεμένο στομάχι μου. Για πρώτη φορά ύστερα από τόσον καιρό, αισθάνθηκα ξάφνου το φούσκωμα να υποχωρεί και τον πόνο σιγά σιγά να μαλακώνει. Τη νύχτα εκείνη κατάφερα να κοιμηθώ έξι συναπτές ώρες και το επόμενο πρωί... ήμουν περδίκι. Σαν να μην είχα ποτέ περάσει την πολυήμερη στομαχική ταλαιπωρία.

Δεν μπορώ φυσικά να πω με βεβαιότητα αν το "θαύμα" το έκανε η λεμονάδα με πιπερόριζα ή αν είχε έρθει απλώς η ώρα να φύγουν επιτέλους τα συμπτώματα της δυσανεξίας, άρα επρόκειτο για καθαρή σύμπτωση. Πάντως το λεμόνι είναι καρπός υψηλότατης βιταμινικής αξίας, αποδεδειγμένα άριστο μικροβιοκτόνο και αντισηπτικό, ενώ η πιπερόριζα καταπραΰνει όντως τις στομαχικές ενοχλήσεις και είναι συγχρόνως φυσικό διεγερτικό εφάμιλλο του καφέ και του τσαγιού, χωρίς την ερεθιστικότητα και τις νευρολογικές επιδράσεις της καφεΐνης και της τανίνης. Δεν είχα φανταστεί όλες αυτές τις μέρες - δεν μου είχε πάει καν στο νου - ότι ο καφές και το τσάι, που τα έχω συνήθως για πανάκεια, χειροτέρευαν το πρόβλημά μου αντί να το καταπολεμούν.

Από τότε, η λεμονάδα με πιπερόριζα έχει μπει στην ημερησία διάταξη, μια και εκτός από πιθανώς ιαματική, είναι και θεσπέσια στη γεύση. Ψάχνοντας οδηγίες για την παρασκευή της και αυτοσχεδιάζοντας με διάφορα υλικά, κατέληξα σε μια συνταγή που το αποτέλεσμά της είναι σχεδόν πανομοιότυπο με τη σπεσιαλιτέ εκείνου του μπαρ. Την παραθέτω λοιπόν με την ελπίδα να φανεί χρήσιμη σε όσους μπορεί να αντιμετωπίζουν παρόμοια θέματα δυσανεξίας και τις οδυνηρές τους συνέπειες, αλλά και για όποιον θέλει να απολαύσει ή/και να προσφέρει ένα διακριτικά πρωτότυπο και εξαιρετικά γευστικό δροσιστικό απεριτίφ.

Για κάθε άτομο, θα χρειαστούμε:

• 1/2 ποτήρι του νερού έτοιμη σπιτική λεμονάδα (ή συμπυκνωμένη του εμπορίου, την οποία έχουμε αραιώσει με νερό σε αναλογία 1 προς 2).
• 1 πρέζα πιπερόριζα σε σκόνη.
• 1 κουταλάκι του γλυκού μέλι ή ζάχαρη (ή οποιοδήποτε άλλο γλυκαντικό).
• Λίγο ζεστό νερό (για να διαλύσουμε την πιπερόριζα και το γλυκαντικό).
• Παγάκια ή θρυμματισμένο πάγο.
• Φρέσκο βασιλικό, δυόσμο ή μέντα (για το γαρνίρισμα).
• 1-2 λεπτές φέτες λεμονιού (για το γαρνίρισμα).
• 1/2 σφηνάκι ούζο ή βότκα (προαιρετικά).

Γεμίζουμε ως λίγο πιο κάτω απ' τη μέση ένα ψηλό ποτήρι με παγάκια ή θρυμματισμένο πάγο. Σε άλλο ποτήρι έχουμε διαλύσει τη σκόνη πιπερόριζας μαζί με το μέλι ή τη ζάχαρη (ή όποιο άλλο γλυκαντικό της αρεσκείας μας) σε πολύ λίγο ζεστό νερό, στο οποίο προσθέτουμε τη λεμονάδα και ανακατεύουμε πολύ καλά. Αδειάζουμε το μείγμα στο ψηλό ποτήρι με τα παγάκια, ρίχνουμε αν θέλουμε μισό σφηνάκι ούζο ή βότκα και γαρνίρουμε με φυλλαράκια φρέσκου βασιλικού, δυόσμου ή μέντας και λεπτές φέτες λεμονιού. Αν προτιμάμε τη λεμονάδα πιο πικάντικη, αυξάνουμε ελαφρά την ποσότητα της πιπερόριζας και ελαττώνουμε ή παραλείπουμε το γλυκαντικό.