Από παιδάκι απεχθανόμουν τις ζαβολιές. Προτιμούσα (και προτιμώ) να χάνω τίμια και αξιοπρεπώς παρά να κερδίζω με δολιότητα. Εξάλλου, τι θα πει "κερδίζω" ή "χάνω"; Η κάθε "νίκη" ή "ήττα" στο αμείλικτο και απατηλό παιχνίδι της ζωής είναι κάτι τόσο πρόσκαιρο και μάταιο, τελικά, που δεν αξίζει καν τον κόπο να μπαίνει κανείς στη διαδικασία να νιώθει "κερδισμένος" ή "χαμένος". Ακόμα και το πιο κοντινό μέλλον είναι απρόβλεπτο, όλα μπορεί να ανατραπούν μέσα σε μια στιγμή.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου