Η λησμονιά είναι σαν τραγούδι
που ελεύθερο από μέτρο και ρυθμό, περιπλανιέται.
Η λησμονιά είναι σαν πουλί που τα φτερά του έχουν φιλιώσει,
διάπλατα ανοιγμένα και ασάλευτα -
ένα πουλί που αγόγγυστα αφήνεται στη ρότα των ανέμων.
Η επιφάνεια του ψωμιού είναι θαυμαστή, πρώτα απ' όλα χάρη στη σχεδόν πανοραμική εντύπωση που μας δίνει: σαν να έχουμε μπροστά μας, στο χέρι μας, τις Άλπεις, την οροσειρά του Ταύρου ή την Κορδιλιέρα των Άνδεων.