René Char
Όσο κι αν σε μακρόχρονη απουσία το παράθυρο της κάμαρας μείνει ανοιχτό, η ευωδιά του ρόδου ακόμα θα θυμίζει την κάποτε παρούσα αναπνοή. Γι' άλλη μια φορά βρισκόμαστε δίχως πρότερη εμπειρία, νεοφερμένοι, περιδεείς. Το ρόδο! Ανεμπόδιστος από σιδεριές, ο λαβύρινθος των ατραπών του θα εξανέμιζε ως και την αποκοτιά του θανάτου. Η επιθυμία ξαναγεννιέται, αψηφώντας την εξαϋλωμένη μας όψη.
Όποιος στους τόπους της βροχής βαδίζει δεν έχει τίποτα να φοβηθεί απ' το αγκάθι, σε μέρη αδιέξοδα ή εχθρικά. Μα αν σταθεί πουθενά και ζαρώσει, αλίμονό του! Στο ψαχνό λαβωμένος, στάχτη θα γίνει και θα σκορπιστεί στον άνεμο, τοξότης που τον πήρε πίσω η ομορφιά.
René Char, La Parole en Archipel (1962)
Μετάφραση από τα Γαλλικά: Μάριον Χωρεάνθη (Νοέμβριος 2024)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου