Πριν το μετά...
Και όμως, πρόκειται για ένα και το αυτό πρόσωπο. Εύλογα αδυνατεί να πιστέψει κανείς πως η εύθραυστη, νεραϊδένια φωνή και οι απόκοσμα αιθέριες μελωδίες είναι της ίδιας τραγουδοποιού που μας "ξεφούρνισε" φέτος το ιλουστρασιόν ευπώλητο Born to Die. Σύμφωνοι - το μακροσκελές, εξ ολοκλήρου ακουστικό demo με τον απόλυτα ταιριαστό τίτλο Sirens και την υπογραφή May Jailer (ένα ακόμα απ' τα καλλιτεχνικά προσωπεία της κατά κόσμον Elizabeth Grant) γίνεται πού και πού λίγο μονότονο και ίσως πέφτει βαρύ στο εθισμένο σε αγχωτικούς ρυθμούς και φευγαλέες εντυπώσεις κοινό των ημερών μας. Αυτό όμως δεν δικαιολογεί τον ακραίο βαθμό γενικευμένης - εμφανισιακής ΚΑΙ φωνητικής (!) - "μετάλλαξης" που υπέστη προσφάτως η νεαρή δημιουργός προκειμένου να πλησιάσει τους εν λόγω ακροατές (και να ξελασπώσει τη δισκογραφική της εταιρία). Πρόκειται άραγε για ένα ταλαντούχο αλλά αφελές (ή αρρωστημένα φιλόδοξο) θύμα της μουσικής βιομηχανίας που εξαναγκάστηκε να "θάψει" τη φευγάτη ιδιοφυΐα του κάτω από ένα εκτυφλωτικό περίβλημα ψευτιάς, ή για μια έξυπνη επιχειρηματία που διάλεξε την πιο κατάλληλη εποχή (και προφανώς, τον πιο ενδεδειγμένο τρόπο) για να προβληθεί και να τα οικονομήσει; Ακούγοντας το σχεδόν αριστουργηματικό Sirens (όπως και το άλλο πολύ όμορφο, "ανεπίσημο" δείγμα γραφής της) μετά το σχεδόν αφόρητο Born to Die, ειλικρινά δεν μπορώ να καταλήξω στο αν τη δουλεύουν ή μας δουλεύει.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου