Όλα με τη γλώσσα της χαράς
Ίσως ένα απ' τα ωραιότερα δείγματα εγχώριας δισκογραφίας των τελευταίων είκοσι χρόνων, τα Αστρανάμματα του Παντελή Θαλασσινού και του πρόσφατα χαμένου Ηλία Κατσούλη μας κάνουν δώρο μια ονειρική σαρανταπεντάλεπτη φυγή από τη μουντή πεζότητα της κάθε μέρας, με παστέλ ηχοχρώματα και εικόνες που νοσταλγούν αλλοτινούς καιρούς και τόπους δίχως να πέφτουν στην παγίδα του "μουσειακού" ρετρό. Λιτές και ευκολομνημόνευτες, με τη "σοφή αφέλεια" των παραδοσιακών σκοπών και την πρωτόγονη αγνότητα των αυτοσχέδιων νανουρισμάτων, οι μελωδίες αναδεικνύουν και συγχρόνως υπογραμμίζονται από το ευαίσθητο δέσιμο της φωνής και των αραχνοΰφαντων ενορχηστρώσεων του Θαλασσινού με τον ανεπιτήδευτα ποιητικό στίχο του Κατσούλη. Κεντήματα αέρινης ομορφιάς, τα έντεκα έμμετρα αφηγήματα της συλλογής (με στιχουργικές συνεισφορές της Λίτσας Μπεσκάκη, του Λευτέρη Σταυρινουδάκη, του ποιητή Φώτη Αγγουλέ και του ίδιου του Θαλασσινού) συμφιλιώνουν τις πληγές του ξεριζωμού και της απώλειας με την πανηγυρική φωτοχυσία της ζωής, αμβλύνοντας και εν τέλει καταργώντας τα όριά τους μέσα στους άχρονους κύκλους του σύμπαντος και τις ατέρμονες αντανακλάσεις της μνήμης. Σπαρακτική, ανεξίτηλη κατάθεση ψυχής Τα Σμυρνέικα Τραγούδια και το σχεδόν καρυωτακικό (ανέκδοτο, αν δεν κάνω λάθος) μελοποιημένο ποίημα του Αγγουλέ, Όλα με τη Γλώσσα της Χαράς. Ένα "(α)χειροποίητο" άλμπουμ πλημμυρισμένο μάγια και όνειρα, που δεν έχει ανάγκη από τεχνολογικά φτιασίδια και παραγεμίσματα για να μας αγγίξει, να μας κεντρίσει γλυκά την καρδιά και να μείνει μαζί μας για πάντα.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου