Της Φυλακής τα Σίδερα

Πώς τα βάζεις με έναν άψυχο, αυτοματοποιημένο "τιμωρό";

Δεύτερη συνεχόμενη φορά που το προφίλ μου "περιορίζεται" για (άλλες) 24 ώρες από το FB, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ΤΙΠΟΤΑ. Έχει ξανασυμβεί αρκετές φορές, και πάλι χωρίς να φταίξω στο παραμικρό. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ να γίνεται όλη την ώρα αυτή η δουλειά. Οι περίφημοι "όροι της κοινότητάς" τους που υποτίθεται ότι "παραβιάζω" πρέπει να είναι εντελώς σουρεαλιστικοί, αφού τιμωρείται όποιος δεν κάνει τίποτα. Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, θα αναγκαστώ να κλείσω το λογαριασμό μου. Αρνούμαι να αποφασίζει ένας "ό,τι του φανεί" αλγόριθμος για το αν δικαιούμαι να υπάρξω και να εκφραστώ ή όχι.

Τραγούδια του Παθανάρες (1948)

Μια λογοτεχνική φάρσα & ένα "καταδικασμένο" project

Προ αμνημονεύτων αιώνων, ένα απ' τα βιβλία των Αγγλικών μου περιείχε ένα κείμενο που μιλούσε για την περίπτωση κάποιου Έλληνα ποιητή (δεν τον ονόμαζε), ο οποίος, μπουχτισμένος απ' τις λογοτεχνικές "κλίκες" της εποχής του, την ξενομανία και τη μεροληψία εκδοτών, κριτικών και κοινού, σκαρφίστηκε ένα τέχνασμα. Άρχισε να δημοσιεύει σε εφημερίδες μεταφρασμένα ποιήματα ενός νεαρού Μεξικανού, του Jose Pathanares. Τα ποιήματα αυτά χαιρετίστηκαν και εξυμνήθηκαν ομόφωνα ως αριστουργήματα μιας πρωτοφανούς ποιητικής ιδιοφυΐας, ώσπου ο "μεταφραστής" τους αποκάλυψε τη φάρσα του: τα ποιήματα ήταν όλα δικά του, γραμμένα εξαρχής στα Ελληνικά. Όσες φορές όμως είχε επιχειρήσει να παρουσιάσει πρωτότυπη ποίησή του χωρίς ψευδώνυμο, οι εκδότες την απέρριπταν και οι κριτικοί την αγνοούσαν. Έπρεπε να την "ντύσει" με ξενικό περιτύλιγμα ώστε να δεήσουν να της δώσουν προσοχή.

Εξ Αφορμής...

Περί Préciosité και "επικαιροποίησης" του James Bond

Η λεγόμενη Préciosité (précieux-euse στα Γαλλικά σημαίνει "πολύτιμος-η", έχει όμως και την ειρωνική σημασία του "υπερβολικά λεπτεπίλεπτου") ήταν μια βραχύβια τάση που εμφανίστηκε και καλλιεργήθηκε στα παριζιάνικα σαλόνια γύρω στα μέσα του 17ου αιώνα, ως "ασφαλές λιμάνι" και αντιστάθμισμα στις βίαιες πολιτικοκοινωνικές ζυμώσεις και αναταραχές - οι οποίες, αργά αλλά σταθερά, έμελλε να οδηγήσουν στο ξέσπασμα της επανάστασης του 1789.