Steam Replay 2024

Ανασκόπηση δραστηριότητας της χρονιάς που φεύγει

Το Πανδοχείο (13ος αι.)

Jalal al-Din Muhammad Rumi

Η ανθρώπινη ύπαρξή μας είναι πανδοχείο
με μια νέα άφιξη κάθε πρωί.

Musée des Beaux Arts (1939)

W. H. Auden

Δεκέμβριος του 1938

Στην οδύνη δεν λάθεψαν ποτέ
Οι Παλιοί Δάσκαλοι: πόσο βαθιά κατανοούσαν
Τη θέση της στα ανθρώπινα - τον ερχομό της
Την ώρα που κάποιος άλλος τρώει, ανοίγει το παράθυρο ή περνά βαριεστημένα απέξω,

Markus Ritter - Ghosts of the Past (2023)

Το έπος των Schattenjaegers συνεχίζεται

Ύστερα απ' το πολλά υποσχόμενο demo/πρόλογο The Lost Family, η ιστορία του Markus Ritter συνεχίζεται τώρα στο κυρίως παιχνίδι, Ghosts of the Past - αποτίνοντας φόρο τιμής όσο και αγάπης προς το εμβληματικό σύμπαν του Gabriel Knight, σύλληψη και έργο της Jane Jensen. Υπέροχα σχεδιασμένα, με σχεδόν άψογη διεκπεραίωση παρά τους οικονομικούς και υλικοτεχνικούς περιορισμούς, τα παιχνίδια της σειράς Markus Ritter έχουν ως πρωταγωνιστές τον ομώνυμο χαρακτήρα και την αποξενωμένη εξαδέλφη του, Roberta - επίσης τιμητική αναφορά στην πρωτοπόρο σχεδιάστρια παιχνιδιών FMV (Full-Motion Video) και μια απ' τις πρώτες δημιουργικές συνεργάτιδες της Jensen, Roberta Williams.

Αντίστροφο Ημερολόγιο Γρίφων 2024: Rebus Edition

25 μέρες - 25 αινίγματα

Άλλα δυο χρόνια μετά το δεύτερο Αντίστροφο Ημερολόγιο Γρίφων (Advent Calendar, "που λέτε κι εσείς εκεί") το οποίο είχα φτιάξει για τα Χριστούγεννα του 2022, παρουσιάζω ένα καινούργιο παιχνίδι γρίφων με 25 αινίγματα, ένα για κάθε μέρα του Δεκέμβρη ως τα Χριστούγεννα.

Όψη του Ρόδου (1962)

René Char

Όσο κι αν σε μακρόχρονη απουσία το παράθυρο της κάμαρας μείνει ανοιχτό, η ευωδιά του ρόδου ακόμα θα θυμίζει την κάποτε παρούσα αναπνοή. Γι' άλλη μια φορά βρισκόμαστε δίχως πρότερη εμπειρία, νεοφερμένοι, περιδεείς. Το ρόδο! Ανεμπόδιστος από σιδεριές, ο λαβύρινθος των ατραπών του θα εξανέμιζε ως και την αποκοτιά του θανάτου. Η επιθυμία ξαναγεννιέται, αψηφώντας την εξαϋλωμένη μας όψη.

Σεληνόφως (1913)

Guillaume Apollinaire

ΣΕΛΗΝΟΦΩΣ

Μελίρρυτη σελήνη στα χείλη των φρενοκρουσμένων
Τα περιβόλια κι οι πολίχνες είναι απόψε λαίμαργα
Τ' άστρα ολόιδια με μελίσσι
Από το αγλαό μέλι που σταλάζει απ' τις κληματαριές
Και να που ολόγλυκη τούς πέφτει από τον ουρανό
Κάθε φεγγαραχτίδα όμοια με στάλα του μελιού
Κι εγώ από την κρυψώνα μου σκαρώνω τη μελένια αυτήν παραβολή
Μα τρέμω το κεντρί το πύρινο απ' τη μέλισσα της Άρκτου
Που απόθεσε στα χέρια μου τις πλανερές αυτές αχτίδες
Και τρύγησε το φεγγαρίσιο μέλι της από το ρόδο των ανέμων

Ο Κόμπος στο Χτένι

Αγαπητό FB, τα πνευματικά δικαιώματα της μουσικής ΜΟΥ τα έχω ΕΓΩ και όχι ο κάθε τυχάρπαστος που πετάγεται σαν να μην πω τι και τα απαιτεί ΑΠ' ΤΟ ΠΟΥΘΕΝΑ. Γκέγκε;

Λησμονιά (1919)

Hart Crane

Η λησμονιά είναι σαν τραγούδι
που ελεύθερο από μέτρο και ρυθμό, περιπλανιέται.
Η λησμονιά είναι σαν πουλί που τα φτερά του έχουν φιλιώσει,
διάπλατα ανοιγμένα και ασάλευτα -
ένα πουλί που αγόγγυστα αφήνεται στη ρότα των ανέμων.

Το Ψωμί (1942)

Francis Ponge

ΤΟ ΨΩΜΙ

Η επιφάνεια του ψωμιού είναι θαυμαστή, πρώτα απ' όλα χάρη στη σχεδόν πανοραμική εντύπωση που μας δίνει: σαν να έχουμε μπροστά μας, στο χέρι μας, τις Άλπεις, την οροσειρά του Ταύρου ή την Κορδιλιέρα των Άνδεων.

Η Θεία και Εγώ του Morris Panych

Από το Θεατρικό Εργαστήρι Καλλιθέας

Fantasy Festival 2K24 - II

Ετήσιο πολιτισμικό φεστιβάλ με θεματικό αντικείμενο το Φανταστικό

Fantasy Festival 2K24 - I

Ετήσιο πολιτισμικό φεστιβάλ με θεματικό αντικείμενο το Φανταστικό

Copyright ή Copywrong? #2

Όπου έχουμε μπει για τα καλά στη Ζώνη του Λυκόφωτος.

Πάω προχτές να ανεβάσω στο YouTube ένα παλιό μου ορχηστρικό, με βίντεο που έφτιαξα πρόσφατα (γιατί την εποχή που είχε δημιουργηθεί το κομμάτι, δηλαδή καμιά δεκαπενταριά χρόνια πριν, δεν υπήρχε ακόμα στο διαδίκτυο το άφθονο και ποιοτικό, ελεύθερα - και νόμιμα - διαθέσιμο οπτικό υλικό που βρίσκουμε σήμερα γι' αυτήν τη δουλειά). Και στο τελικό στάδιο της μεταφόρτωσης, μου πετάει μήνυμα ότι το κομμάτι περιέχει απόσπασμα "προστατευόμενο από Copyright" τρίτων!

52ο Φεστιβάλ Βιβλίου - II

Αφιέρωμα: Νεολαία & Ανάγνωση - Από σένα η Άνοιξη εξαρτάται

52ο Φεστιβάλ Βιβλίου - I

Αφιέρωμα: Νεολαία & Ανάγνωση - Από σένα η Άνοιξη εξαρτάται

Talking Heads

Άνευ λοιπών σχολίων.

Ο Προσβληθείς του Προσβληθέντος

Σημεία των καιρών

Che Guevara - 19 Τραγούδια απ' Όλο τον Κόσμο (1997)

Τροβαδούροι του κόσμου για τον Che

Ένα ακόμα συλλεκτικό αφιερωματικό άλμπουμ, σε CD αυτήν τη φορά, το οποίο δεν θυμάμαι αν (και πότε) βρήκαμε σε δισκάδικο ή το έδινε κάποια εφημερίδα ή περιοδικό, με αφορμή μια επέτειο σχετική με τον Che. Σύμφωνα με τις πληροφορίες στο εξώφυλλο και το ένθετο βιβλιαράκι του CD, την επιλογή, ανθολόγηση και επιμέλεια των τραγουδιών έχει κάνει η Meri Lao - άραγε η γνωστότερη με το όνομα αυτό, διακεκριμένη Ιταλοαργεντινή συγγραφέας, μουσικός και ακτιβίστρια América Franco de Lao αυτοπροσώπως; - ενώ η συλλογή κυκλοφόρησε στην Ελλάδα από τις εκδόσεις Βελισσάριος (Velissarios Editions). Τα περισσότερα κομμάτια είναι γραμμένα στην ισπανική (από τους Κουβανούς Carlos Puebla, Pablo Milanés, Silvio Rodríguez, Harold Gramatges & Nicolás Guillen, τον Βάσκο Jesús Munárriz, τον Αργεντινό Alfredo De Robertis, τους Χιλιανούς Victor Jara και Juan Capra και τον Ουρουγουανό Daniel Viglietti) και την ιταλική γλώσσα (από τους Domenico Modugno & Silvano Spadaccino, Marcello Minerbi, Sergio Endrigo), ενώ περιλαμβάνονται και συμμετοχές των Βραζιλιάνων Capinan & Giberto Gil και Sérgio Ricardo, της Γαλλίδας τραγουδοποιού Colette Magny (σε ποίηση José Martí και του ίδιου του Che Guevara), του Γερμανού Wolf Bierman, όπως και το σπαρακτικό αραβικό μοιρολόι του αντιστασιακού Αιγύπτιου ποιητή και μουσικοσυνθέτη Ahmed Fouad Negm μαζί με τον συναγωνιστή και μόνιμο συνεργάτη του, εμβληματικό "τυφλό βάρδο" El Sheikh Imam. Η μοναδικότητα του άλμπουμ τού προσδίδει ιδιαίτερη ιστορική αξία, καθώς είναι εξαιρετικά δυσεύρετο και ούτε στοιχεία του εκδότη δεν υπάρχουν τώρα πια.

They Draw All the Dirty Pictures.

Τι μας κάνουν αυτά τα βαμπίρ...

Φταίω εγώ τώρα, δηλαδή; Ή το Athens Dark κάνει χοντρό fan service? Ας όψεται το αριστερό χέρι του Μάξιμου, το οποίο προφανώς ανακάλυψε την... εστία της "φωτιάς".

Athens Dark (2018)

Η πόλη & η νύχτα

Μια κοπέλα περνά αμέριμνη από υπόγεια διάβαση, όταν γίνεται μάρτυρας της βίαιης αναμέτρησης δυο αλλόκοτων τύπων, ο ένας από τους οποίους αποδεικνύεται ότι είναι βαμπίρ. Λίγο αργότερα, ένας νεαρός δημοσιογράφος, ο Ορφέας Αρσενίου (Σπύρος Χατζηαγγελάκης), στέλνεται από το μέσο όπου εργάζεται για να καλύψει τη συναυλία της goth μπάντας Empusa (Έμπουσα), της οποίας αρχηγός είναι ο Μάξιμος (Αντώνης Τανισκίδης) - το βαμπίρ της υπόγειας διάβασης. Ο Ορφέας συνοδεύεται στη συναυλία από τον κολλητό του φίλο Νίκο (Δημήτρης Κίτσος), τον βλέπουμε όμως να επιστρέφει στο σπίτι του αιμόφυρτος, κουβαλώντας λιπόθυμο... τον Μάξιμο και χωρίς να θυμάται τι συνέβη. Μέσα από απανωτά flash backs που εναλλάσσονται άναρχα με τα στιγμιότυπα της "τωρινής" γραμμής δράσης, μαθαίνουμε ότι η συναυλία των Empusa υπήρξε σκηνή αιματηρής συμπλοκής μεταξύ μιας σύναξης βαμπίρ και των ορκισμένων τους προαιώνιων εχθρών, μιας επίλεκτης ομάδας από κυνηγούς βρικολάκων, τους οποίους στρατολογεί από παιδιά και εκπαιδεύει με απάνθρωπες μεθόδους ο ιερέας Ουριήλ (Νίκος Παντελίδης). Στο σπίτι του Ορφέα, ο Μάξιμος συνέρχεται και τον πληροφορεί ότι ο Νίκος έχει σκοτωθεί, προσφέροντάς του "αιώνια ζωή" ώστε να ενισχύσει τις τάξεις των βαμπίρ εναντίον των κυνηγών τους και να εκδικηθεί για το θάνατο του φίλου του. Αυτή σε γενικές γραμμές είναι η υπόθεση της σειράς 8 δεκάλεπτων, κατά μέσο όρο, επεισοδίων που προβλήθηκε από την τηλεόραση του ANT1 και βασίζεται στο ομότιτλο κόμικ φαντασίας και τρόμου του ηθοποιού Ζήση Ρούμπου (μαζί με τον σχεδιαστή Χρήστο Μαρτίνη), σε σενάριο μάλιστα του ίδιου. Φαντάζομαι ότι η σειρά λειτουργεί κυρίως σαν teaser για το κόμικ - το οποίο δεν έχω, δυστυχώς, διαβάσει - καθώς τα μικρής διάρκειας επεισόδια μοιάζουν με trailers "κανονικών" επεισοδίων, μόλις αγγίζοντας ένα ενδιαφέρον κράμα στοιχείων από την ελληνική μυθολογία και παράδοση με τη δυτικόφερτη εικόνα μας για τα βαμπίρ και δίνοντάς μας μια ελάχιστη ιδέα τού τι θα μπορούσε να είχε επιτευχθεί με αυτό το μυθοπλαστικό υλικό σε συνδυασμό με την εικαστική (Στέφανος Αλιπράντης) και σκηνοθετική (Βασίλης Αντωνιάδης) άποψη, εάν υπήρχαν τα μέσα για την πληρέστερη αξιοποίησή τους. Bonus οι ωραία χορογραφημένες σκηνές μάχης και οι cameo εμφανίσεις του Δημήτρη Πιατά (Σωκράτης) και της Άννας Μαρίας Παπαχαραλάμπους (Εκάτη) στο τελευταίο επεισόδιο, το οποίο αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο συνέχειας.

Απεγκεφαλισμός, ο

Αναπόφευκτες συνδηλώσεις

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Με αφορμή το ρόλο των "μέσων μαζικής ενημέρωσης" (που ο Θεός να τα κάνει) στον όλο και πιο βαθύ, όλο και πιο μακάριο ύπνο μας, σχεδόν δίχως πια αντίσταση...

Αγωνία, Αγωνία (Ωδή στον Walt Whitman)

Από τον Ποιητή στη Νέα Υόρκη (1929-1930)

Poets in New York - Poetas en Nueva York (1986)

Ποιητές στη Νέα Υόρκη

Δεν θυμάμαι πότε ακριβώς και από ποιο δισκάδικο (τη μακρινή εκείνη εποχή που τα δισκάδικα ήταν στις δόξες τους) η Βερίνα κι εγώ ξετρυπώσαμε το συλλεκτικό αυτό άλμπουμ (τότε ακόμα σε βινύλιο - αργότερα βγήκε και σε CD) που κυκλοφόρησε το 1986 από τη CBS και δανείζεται τον τίτλο του από το εμβληματικό συνθετικό ποίημα του Federico Garcia Lorca Ο Ποιητής στη Νέα Υόρκη (Poeta en Nueva York, 1929-1930), γραμμένο κατά την επίσκεψή του για σειρά διαλέξεων στο Πανεπιστήμιο της Κολούμπια - η οποία, μάλιστα, συνέπεσε με το μεγάλο οικονομικό κραχ. Το Poets in New York είναι μια αφιερωματική ανθολογία μελοποιημένης ποίησης του Lorca, είτε μεταφρασμένης είτε στο πρωτότυπο, με τη συμμετοχή σπουδαίων καλλιτεχνών απ' όλο τον κόσμο όπως ο Καναδός Leonard Cohen (Take This Waltz), ο Ιταλός Angelo Branduardi (Grido A Roma), ο Ισραηλινός David Broza (Tu Infancia en Menton), οι Βραζιλιάνοι Raimundo Fagner & Chico Buarque (A Aurora), ο δικός μας Μίκης Θεοδωράκης με τον Georges Moustaki (Φεύγω για το Σαντιάγο), ο Σκωτσέζος Donovan (Unsleeping City), ο Γερμανός Manfred Maurenbrecher (Kleines Unendliches Gedicht), οι Ισπανοί Lluis Llach (Els Negres - Norma i Paradis), Victor Manuel (Nacimiento De Cristo), Paco & Pepe de Lucia (Asesinato) και ο Βάσκος τραγουδοποιός, συγγραφέας και cult ηθοποιός των δεκαετιών '70-'80 Patxi Andión (Oda A Walt Whitman). Η μουσική και πολιτισμική πολυφωνία της συλλογής αναδεικνύει περίτρανα την παγκόσμια όσο και διαχρονική εμβέλεια της ποίησης του Lorca, τη δημιουργική του οξυδέρκεια, διορατικότητα και ευελιξία, καθώς και το πάντοτε καίριο των κοινωνικών του προβληματισμών και του σχολιασμού της ανθρώπινης κατάστασης. Το πλήρες άλμπουμ μπορεί να ακουστεί ΕΔΩ.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Παρακολουθώντας το παρακάτω βίντεο, πρόσεξα ότι το ντύσιμο, το μαλλί και το μούσι του Patxi Andión, καθώς και η πόζα του στην αρχή του τραγουδιού (στο κομμάτι της απαγγελίας) είναι παρόμοια - προφανώς επίτηδες - με του ποιητή Walt Whitman στη νεανική του απεικόνιση από τον χαράκτη Samuel Hollyer (1855, από χαμένο φωτογραφικό κλισέ του Gabriel Harrison).

PATXI ANDION: ODA A WALT WHITMAN @ RTP (18.4.87)

Σελιδοφίλος, ο

Φαινόμενο παντός κοινωνικού δικτύου.

Οπαυλικόλακες, οι

Εξίσου αυτεξήγητο.

Ανθυποταγός, ο

Αυτεξήγητο.

Κρυπτοαντιγραφέας, ο

Ε, μα πια...

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Εδώ, το λεκτικό μου κατασκεύασμα είναι αυτεξήγητο (self-explanatory, "που λέτε κι εσείς εκεί"). Μάστιγα, δυστυχώς, του διαδικτύου (και όχι μόνο).

36η Έκθεση Βιβλίου - Πασαλιμάνι

14-30 Ιουνίου 2024

Σοσιαλαπολυταρχιστής, ο

Απάντηση σε πρόκληση κατασκευής νεολογισμού

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Με αφορμή ένα ακόμα φαινόμενο που παρατηρείται έντονα στα κοινωνικά δίκτυα, η Βερίνα με προ(σ)κάλεσε να κατασκευάσω έναν όρο που να το περιγράφει μονολεκτικά. Ελπίζω να το πέτυχα...

Κυλιοπερασάκιας, ο

Ξανα-ματα-πάλι δικό μου.

Εξόρκισμα, το

Κι αυτό (πάλι) δικό μου.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Λεκτικό κατασκεύασμα με αφορμή μια συμπεριφορά η οποία απαντάται κυρίως σε πολυσύχναστα μέρη (σταθμούς μετρό, πολυκαταστήματα, δρόμους με εμπορική κίνηση).

Μαζορετισμός, ο

Κι αυτό δικό μου.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Νεολογισμός με αφορμή ένα φαινόμενο-σημείο των καιρών που έχει σχεδόν εξελιχθεί σε μάστιγα του διαδικτυακού σύμπαντος.

20ή Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης

Αφιέρωμα: Γιώργος Ιωάννου

Κάνε ότι Κοιμάσαι (I-II, 2022-2024)

Μια εικόνα, όλες οι λέξεις

Οι Χρησμοί/Εξορκισμοί της Κίσσας

Παραλλαγές ΗΠΑ & Ιρλανδίας - 18ος αι.

I. ΗΠΑ

Μια για τη λύπη
Δυο για το γέλιο
Τρεις για την κόρη
Τέσσερις για το γιο
Πέντε για το ασήμι
Έξι για το χρυσό
Εφτά για το επτασφράγιστο μυστικό.

"Ιστολογίας" το Ανάγνωσμα

Ιστορική αναδρομή & απολογισμός

Το πρώτο μου ιστολόγιο (blog) το έφτιαξα προ αμνημονεύτων αιώνων, μέσω του MSN (Microsoft Network) στη... νηπιακή του ακόμα μορφή, μ' ένα υποτυπώδες γραφικό περιβάλλον συνδεδεμένο με τις ομάδες/κοινότητες που ο καθένας μπορούσε να δημιουργήσει ώστε να προβάλει και να μοιραστεί τα ενδιαφέροντά του. Δεν τα λέγαμε blogs (ο όρος καθιερώθηκε αρκετά αργότερα) αλλά "personal homepages" (προσωπικές ιστοσελίδες) με κάποια δυναμικά και διαδραστικά στοιχεία. Σύντομα, εξαιτίας των περιορισμών στις δυνατότητες του λογισμικού, μετέφερα το υλικό της "personal homepage" μου από το MSN στην ανάλογη πλατφόρμα του αείμνηστου (έβαλε οριστικά λουκέτο στις αρχές του 2024), πρωτοπόρου ελληνικού πυλώνα Pathfinder και τελικά, μ' ένα βραχύβιο πέρασμα από το WordPress, στο Blogger όπου και καταστάλαξα - πολύ πριν το τελευταίο αγοραστεί από το (επίσης νεογέννητο, τότε) Google. Την πρώιμη "ιστολογική" μου εμπειρία περιγράφω αναλυτικά ΕΔΩ, με αφορμή μια θεατρική παράσταση που είχε ως αφετηρία της ένα (όχι δικό μου) ιστολόγιο της εποχής εκείνης.

Leonardo Da Vinci (1955)

Εκδοτικό κόσμημα, συγγραφικός & μεταφραστικός άθλος

Αληθινό εκδοτικό κόσμημα και συγγραφικός όσο και μεταφραστικός άθλος, η μυθιστορηματική βιογραφία του Leonardo Da Vinci από τον Ρώσο συγγραφέα, κριτικό λογοτεχνίας και φιλόσοφο Dmitry Merezhkovsky (1866-1941) κυκλοφόρησε στην Ελλάδα από τις ιστορικές εκδόσεις Α. Καραβία το 1955, σε μετάφραση της Άννας-Δόξας Καμπαλούρη (το ρωσικό πρωτότυπο εκδόθηκε το 1900 στην Αγία Πετρούπολη από το φιλολογικό περιοδικό Mir Bozhiy, με τον τίτλο Η Ανάσταση των Θεών: Leonardo Da Vinci). Ο Merezhkovsky επιλέγει να καταπιαστεί με τα ώριμα, κυρίως, χρόνια της ζωής του Da Vinci, βάζοντάς τον να αναπολεί τη θυελλώδη νεότητά του, την πραγμάτωση των ξακουστών του έργων, τα πρόσωπα και τα γεγονότα που τον σημάδεψαν πνευματικά και ψυχικά, σμίλεψαν την ιδιοφυΐα του και καθόρισαν την κοσμοθεωρία, το δημιουργικό του ύφος και όραμα και την ανθρώπινη υπόστασή του. Αν και τριτοπρόσωπη, η αφήγηση φέρνει τον εμβληματικό, αδιανόητα πρωτοπόρο για την εποχή του (και όχι μόνο) καλλιτέχνη και πανεπιστήμονα κοντά στον αναγνώστη, σαν έναν παλιό και αγαπημένο φίλο που ιστορεί το βίο του με ποιητική νοσταλγία αλλά και με την άτεγκτη, επώδυνη εντιμότητα του τελικού απολογισμού. Χωρίς να τον αγιοποιεί, ο Merezhkovsky επιχειρεί να ερμηνεύσει ορισμένα απ' τα μυστήρια που εξακολουθούν να περιβάλλουν τον ίδιο τον Da Vinci και το έργο του, καθώς και τις αντιφάσεις που χαρακτήριζαν τη στάση ζωής του, με φόντο την ταραχώδη κοινωνικοπολιτική κατάσταση της χώρας του και του κόσμου προς το τέλος της Αναγέννησης. Ένα αριστούργημα, κομψοτέχνημα γραφής, το οποίο "τρέχει" σαν νερό παρά τον όγκο του και η ζωντάνια των περιγραφών και των διαλόγων του δίνει απ' την αρχή ως το τέλος την αίσθηση ότι παρακολουθείς ταινία.